TEDtalks zijn super inspirerend. Op TED.com vind je een enorme bibliotheek van interessante, mooie, slimme en inspirerende verhalen van 18 minuten. Soms korter. Een schokkend verhaal is dat door Jamie Oliver. Hij vertelt op niet zo subtiele manier hoe we met onze huidige levensstijl ervoor zorgen dat onze kinderen korter te leven hebben dan wij; ‘food for thought‘ zou ik zeggen.

Onderstaande filmpjes grijpen mij aan. Ze gaan over creativiteit. Tom Wujec legt het verband tussen de ‘playfulness’ van kleuters en designthinking. De resultaten uit het marshmellow-experiment zijn super interessant: waarom is het toch dat mensen in een groep het lastig vinden om voor het gezamenlijke resultaat te gaan? Waarom eerst een heel plan maken met taken en verantwoordelijkheden alvorens te gaan experimenteren en er achter te komen dat het niet werkt en geen tijd meer hebben om iets anders te proberen?

Misschien zit het antwoord in het verhaal van Kathryn Schulz. Zij stelt dat de meesten van ons alles eraan doen om fouten te voorkomen. Het besef dat je het verkeerd doet is vervelend, maar alleen verkeerd zitten zelf is niet vervelend. Denk aan de tekenfilm waarin coyote die altijd achter de roadrunner aanzit: pas wanneer hij zich beseft dat hij boven een ravijn hangt, valt hij. Op de basisschool wordt kinderen geleerd dat de manier om te slagen, geen fouten maken is. Dat terwijl een belangrijke vorm van creativiteit is te vinden wat je niet zocht. Is dat dan een fout?

Sir Ken Robinson vraagt zich af hoe wij vandaag kinderen kunnen opleiden om problemen op te lossen die wij niet kennen. Kinderen die in 2012 naar de basisschool gaan, gaan in 2074 met pensioen. We hebben geen idee wat zij nodig hebben en we verkwanselen de talenten van kinderen door creativiteit niet de status geven zoals taal of wiskunde dat heeft. Als je niet bereid bent om fouten te maken, kom je nooit met iets origineels. We onderwijzen kinderen uit hun creativiteit en juist die creativiteit hebben ze nodig om de toekomst invulling te geven.

Zijn we er dan? Door het onderwijssysteem de schuld te geven van onze angst om fouten te maken? Dat is te makkelijk. Ik zou zeggen dat het (h)erkennen van dit mechanisme een eerste stap is. Geef daarna je (klein)kind eens een blanco A4 in plaats van een kleurplaat, ga ernaast zitten, neem een potlood en laat de creativiteit lopen. Zoals Edison antwoordde op de vraag van de journalist of zijn zoektocht naar een werkende gloeilamp na 10.000 pogingen geen onbegonnen werk was: ‘mijnheer, ik ben 10.000 pogingen dichterbij de oplossing.’ Probeer eens wat.

Tom Wujec presenteert een verrassende inzichten uit het “marshmallowprobleem” – een eenvoudige oefening voor teambuilding, met ongekookte spaghetti, een meter tape en een marshmallow. Wie kan de hoogste toren maken met deze ingrediĆ«nten? En waarom doet een verrassende groep het altijd beter dan gemiddeld?

De meesten van ons zullen alles doen om te voorkomen dat ze fout zitten. Maar wat als we net daarover verkeerd zijn? ‘Wrongologist’ Kathryn Schulz voert een dwingend pleidooi om onze feilbaarheid niet alleen te kunnen toegeven, maar haar ook te verwelkomen.

Sir Ken Robinson pleit vermakelijk en zeer bewogen voor een onderwijssysteem dat creativiteit koestert in plaats van ondermijnt.